Zasady rozwiązywania rozbieżności językowych w interpretacji umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

28 października 2024 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał ważną uchwałę dotyczącą interpretacji przepisów podatkowych w Polsce. W uchwale o sygnaturze I FPS 1/24 wyjaśnił zasady dotyczące rozstrzygania rozbieżności językowych w ramach zawartych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Czego dotyczy uchwała?

Chodzi o sytuację, w której na skutek błędnego tłumaczenia międzynarodowej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jej polska wersja brzmi inaczej niż wersja rozstrzygająca (najczęściej jest to wersja angielska). Z jednej strony umowa wprost wskazuje na wersję obcojęzyczną (najczęściej angielską) jako rozstrzygającą. Z drugiej strony zasadą jest to, że „umowy międzynarodowe zawierane przez Rzeczpospolitą Polską powinny mieć polską wersję językową, stanowiącą podstawę wykładni, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej”. Wynika to z art. 6 ustawy o języku polskim.

Uchwała zapadła na tle umowy polsko-szwedzkiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO).

Zgodnie z postanowieniami art. 30 umowy między Polską a Szwecją, w przypadku niejasności, to wersja angielska ma pierwszeństwo przed ewentualnymi poprawkami w polskim tłumaczeniu. Na tle stosowania wskazanego przepisu pojawiła się z czasem istotna wątpliwość interpretacyjna dotycząca bezpośrednio treści art. 11 ust. 1 umowy.

Z uchwały wynika, w razie rozbieżności należy się kierować wersją, którą państwa między sobą wskazały jako wersję rozstrzygającą. Na tle omawianej sprawy rozstrzygająca była angielska wersja językowa umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Znaczenie uchwały

Uchwała zapadła na tle umowy polsko-szwedzkiej, ale stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego ma znaczenie nie tylko w odniesieniu do tej konkretnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Rozstrzygnięcie NSA ma bowiem znaczenie m. in. dla opodatkowania u źródła wypłacanych za granicę należności licencyjnych, dywidend, odsetek. Uchwała NSA podkreśla wagę staranności w tłumaczeniu międzynarodowych umów podatkowych i na kluczową rolę jaką odgrywa treść umowy w wersji uznanej przez strony umowy za wiążącą (najczęściej angielskiej). Rozstrzygnięcie NSA oznacza również, że inne umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, które zawierają podobne klauzule, mogą także wymagać od polskich płatników dokładnego przyglądania się obcojęzycznym wersjom przepisów.